Bazen hiçbir şey yapmamak büyük lüks. Göcekteyim. Burası bana, hiçbir şey yapma diyor. Sadece benimle ilgilen.Bırak, her şeyi bırak. Aksi mümkün değil ki zaten. Tuzlu suyuyla gözlerimi yakan denizini, yastık yapıp seyretmek istiyorum. Ruhumu yavaşlatan, telaşsız koylarında denizin kokusunu içime depolamak istiyorum. Bugün hiç bitmesin istiyorum.
Kaptan ile arada sohbet ediyoruz. Aşk’la anlatıyor deniz maceralarını. Biraz heyecanlı, biraz dobra birazda komik bir adam. Ne iş yaptığımı sordu. Radyo programcısı ve sunucusuyum dedim. Baktı, dudağını kıvırdı; senden olmaz dedi. Hiç bu kadar gülmemiştim.Neden dedim. Yap bakalım bir sun bakalım beni dedi. İsmiyle, anons yaptım. Sesin iyi, düzgünde konuşuyorsun ama yok senden radyocu, sunucu olmaz dedi. Haklısınız olmaz dedim.Ne çabuk kabul ettin.Senden olmaz dedim çünkü adımı yanlış söyledin dedi.Düzelttim, gülüştük .
Son zamanlarda haklısınız deyip geçiyorum. Konuyu hiç uzatmıyorum. Bir şeyi birilerine ispatlamak zorunda olmadığıma karar verdiğimden beri daha bir huzurluyum. Hiçbir şey yapmadan öylece denizi izlemek, arada çayımı kahvemi içmek,telefonu sadece fotoğrafla, anı bırakmak için kullanmak istiyorum. Kaptan sesleniyor; ‘’Radyocu, bu şarkı benden sana’’ Gök ile deniz arasında, hiç bitmesin istediğim gündeyim. Çalan şarkı, kalbimin bilmediği bir dilde aşk’ı anlatıyor. Güneş, topladı sarı saçlarını gitmek üzere. Bitmesin istediğim bu gün bitmek üzere.