Zaman dedikleri şu ilacın artık vücuduma işlemesine daha ne kadar var ? Beynimi ve yüreğimin hükmüne daha ne bekliyor. Oysa ben bir türlü zamanın ilaç olduğuna inanmayandım. İnsan çaresiz kalınca nelerden ümit bekliyormuş. Bilemedim gelemeyecek olmana. Şimdi geldim desen ne iyi olurdu. Bir kere sesini duymak için neler yaptım, biliyorsun.
Şimdi öyle bekliyorum.
Telefona ne zaman elime alsam adına ulaşmadan vazgeçiyorum. Ya yanlışlıkla sesini duymak için ulaşırsam ve yine sıkılırsan diye korkuyorum. Konuşamadığımız ve sesini duyamadığım her an sanki daha çok uzaklaştığını düşünüyorum. Daha gelmeden gitme planların varsa ve geldiğinde seni nasıl bırakacağım ki.
Gel hadi ömrüme kal.
Ömrümü ömrüne bağışlayayım.
Sevdiğim kapım açık. Fırtınalardan o kadar üşümüş ki yüreğim. Sevginin sıcaklığına ihtiyacım var.